مجمع عمومی سازمان ملل متحد

مجمع عمومی سازمان ملل متحد، رسیدگی به امور حقوق بشری، اجتماعی، و مسائل بشر دوستانه را به یکی از شش کمیته‌‌های خود به نام کمیته‌ی سوم محول کرده است. کمیته‌ی سوم چندین مصوبه‌ی غیر الزامی در ارتباط با وضعیت حقوق بشر جمهوری اسلامی در ایران را به تصویب رسانده است. در این مصوبات معمولا از دبیرکل سازمان ملل متحد درخواست شده است تا وضعیت حقوق بشر در این کشور را مورد بررسی قرار دهد.
اخیرا کمیته‌ی سوم، قطعنامه‌ای را در ۵ آبان ۱۳۹۰ (۲۷ اکتبر ۲۰۱۱) تصویب کرد که در آن به همراه درخواست‌های دگر، از جمهوری اسلامی ایران خواست تا “از این فرصت برای همکاری کامل با گزارشگر ویژه و دیگر مکانیسم‌های حقوق بشر بین‌المللی به طور مثبت استفاده کند که این فرصت شامل دسترسی بی قید و بند گزارشگر ویژه به درون کشور است تا بتواند مآموریت خویش را انجام دهد” و “مصرانه از آن می‌خواهد تا با مکانیسم‌های ویژه همکاری کامل کند که این همکاری شامل تسهیل دیدار آنها از کشور می‌باشد تا آنان بتوانند تحقیقات مستقل و معتبری در خصوص ادعاهای نقض حقوق بشر انجام دهند…”. این قطعنامه توسط ۴۱ کشور تنظیم و با ۸۶  رآی موافق، ۳۲ رآی مخالف، ۵۹ رآی ممتنع و ۱۶ خودداری از شرکت در رآی‌گیری تصویب گردید.